هدف: دستورالعملهای پیشگیری و جلوگیری از انتقال عفونت (IPC)، برای کمک به افراد مبتلا به CF و تیم های مراقبت آن ها ایجاد شده تا خطر شیوع میکروب ها را کاهش دهند.
دامنه کاربرد:
۱. پزشکان، پرستاران، کلیه پرسنل و کادر درمان CF در مراکز درمانی
۲. بیماران CF، والدین و خانواده
الزامات ویژه پزشکان، پرستاران، کلیه پرسنل و کادر درمان CF در مراکز درمانی:
۱. بهداشت دستها:
۱.۱. کلیه پرسنل و کادر درمانی مرکز CF و همچنین بیماران CF و اعضای خانواده و دوستان باید بهداشت دستها که به طور بالقوه میتوانند به میکروبهای بیماریزا آلوده شوند را با استفاده از ضدعفونی کننده های دست با پایه الکلی یا شستشو با صابون ضد میکروبی (آنتی باکتریال) و آب رعایت کرده و لازم است در کلیه اتاقهای بیماران، اتاقهای تستهای تنفس(PFT) و در اتاق انتظار در دسترس باشد.
۱.۲. شستشوی دستها به صورت مرتب به ویژه در شرایط زیر انجام شود:
قبل از ورود و خروج از اتاق بیماران، قبل از تماس مستقیم با بیمار یا با مایعات بدن بیمار (مانند مایعات مخاطی، ترشحات تنفسی)، قبل از پوشیدن و درآوردن دستکشها، چه برای هر فعالیت استریل و چه فعالیت غیراستریل
بعد از تماس مستقیم با بیمار یا با مایعات بدن هر بیمار (مانند مایعات مخاطی، ترشحات تنفسی)، بعد از تماس با اشیاء موجود در اتاق بیمار (از جمله تجهیزات پزشکی) یا هر وسیلهای که در مجاورت بیمار قرار دارد و ممکن است آلوده شده باشد.
۲. آموزش:
درمورد شیوههای جلوگیری از انتقال عفونت، به کلیه پرسنل کادر درمانی و افراد مبتلا به CF و خانوادههای آنها آموزش دهید. محتوای آموزشی باید متناسب با سن و زبان باشد.
۳. ارزیابی دستورالعمل های جلوگیری از انتقال عفونت (IPC):
تیم مراقبت CF باید با تیم های IPC در ارزیابی پروتکل ها، چک لیست ها و ممیزی ها به منظور استانداردسازی روش های تمیز کردن و ضد عفونی کردن موارد و سطوح با کاربردهای متعدد در بخشها و مراکز درمانی همکاری کنند.
پیشنیاز: تشکیل تیم های IPC در هر مرکز به منظور بررسی کارایی دستورالعملهای نظافت و استفاده از انواع ضدعفونی کننده ها در مراکز درمانی، نظارت بر صحت انجام این روشها، بررسی چک لیستهای مربوطه
۴. از ضد عفونی کنندههای سطوح:
طبق خط مشی IPC مرکز خود، از ضد عفونی کننده بیمارستانی مورد تایید سازمان غذا و دارو، جهت ضدعفونی کردن سطوح، استفاده شود تجهیزات و وسایل مانند: تجهیزات مورد استفاده جهت مراقبت از بیمار (گوشی پزشکی، میز و کامپیوتر، پالس اکسی متر,و… ) قبل و بعد استفاده برای هر بیمار CF و مواردی که ممکن است افراد مکررا با آنها در تماس باشند مانند دستگیرهها در اتاق انتظار؛ میز اتاق معاینه، میز و صندلی؛ سینک و روشویی در اتاقهای معاینه و اتاق بیمارستان یا اتاقهای ورزش و فعالیتهای عمومی، تجهیزات اتاق تست عملکرد ریوی (PFT) زمانی که جهت افراد دارای CF مورد استفاده قرار می گیرد.
۵. پوشش مناسب کادر درمان هنگام مراقبت از بیماران CF:
به عنوان یک روش استاندارد برای مواجهه با بیمارانCF، کلیه پرسنل مراقبت های بهداشتی که با بیمارانCF در تماس هستند صرف نظر از نتیجه کشت گلو و یا خلط، چه در بخش بیماران سرپایی و بستری میبایستی دستکش و گان (روپوش مناسب) بپوشند تا از انتقال آلودگی و عوامل بیماری زا از طریق دست و لباس خود به سایر بیماران CF جلوگیری شود.
۶. رعایت فاصله مناسب بین بیمارانCF، قانون شش قدم فاصله:
همه بیماران CF، صرف نظر از نتایج کشت گلو یا خلط، باید حداقل شش قدم (دو متر) از سایر بیمارانCF در کلیه بخشها به منظورکاهش خطر انتقال عوامل بیماری زا از طریق قطرات موجود در هوا، فاصله داشته باشند. این امر برای اعضای خانواده بیمار صدق نمیکند. به افراد مبتلا به CF کمک کنید تا از فاصله ۶ قدم مناسب بین خود با دیگر بیماران CF مطمئن باشند: استراتژیهای برای مدیریت کلینیک اجرا کنید که موجب به حداقل رساندن زمان حضور افراد مبتلا به CF در مکانهای مشترک مانند اتاق انتظار که آنها در معرض خطر عفونت متقاطع، قرار میدهند، شود. مانند:
۱.برنامه ریزی متناوب درمانگاه
۲. قرار دادن افراد مبتلا به CF در اتاق معاینه بلافاصله پس از ورود به درمانگاه
۳. استفاده از سیستم پیجر یا تماس با تلفن همراه برای اطلاع دادن به بیمار CF که به اتاق معاینه مراجعه کند.
۴. نگه داشتن فرد مبتلا به CF در یک اتاق معاینه در حالی که تیم مراقبت CF به صورت نوبتی در آن حضور می یابند.
۵. مشاوره به افراد مبتلا به CF برای این که از وسایل مشترک (به عنوان مثال، کامپیوترکلینیک و اسباب بازی ها) استفاده نکنند و وسایل شخصی مورد نیاز رو همراه بیاورند.
۶. افراد CF که زیر ۲ سال سن دارند و افراد مسن تری که به تازگی CF انها تشخیص داده شده است را تا زمانی که دستورالعمل های IPC را برای آنها و یا مراقبانشان توضیح نداده اید، به منظور کاهش خطر انتقال عفونت متقاطع، از سایر بیماران جدا نگه دارید.
۷. استفاده از ماسک و عینک محافظ:
۷.۱. هنگامی که فردی رو درمان می کنید که بیماری با خطر تایید شده ویا حتی اگر تنها احتمال انتقال بیماری از طریق قطرات معلق در هوا (مانند رینو ویروس، آدنو ویروس، آنفولانزا و مایکوپلاسما نومونه ای) وجود دارد، حتما از ماسک مناسب استفاده کنید.
۷.۲. به عنوان یک روش استاندارد، پوشیدن ماسک و استفاده از عینک محافظ چشم، هنگام مراقبت از بیمار، زمانی که خطر پاشیدن ترشحات راه های تنفسی یا احتمال آن وجود دارد، الزامی است.
۷.۳. هنگام مراقبت از هر بیمار دراتاق ایزوله مختص عفونت های منتقله از طریق هوا (که با نام اتاق فشار منفی شتاخته می شود) برای بیماران تایید شده یا مشکوک به مایکو باکتریوم توبرکلوزیز یا سایر پاتوژن های منتقل شونده از طریق قطرات، استفاده از ماسک N-95 توصیه می شود.
۸.دریافت واکسن:
واکسیناسیونها می توانند به بیمار کمک کند تا خود را از عوامل بیماریزا مانند ویروس آنفولانزا، که به ویژه برای افراد مبتلا به CF خطرناک است، محافظت کند. برای کاهش خطر ابتلا بیمار یا گسترش عوامل بیماری زا، افراد مبتلا به CF و خانوادههایشان را تشویق به دریافت واکسنهای مناسب کنید (آنفلوانزا و پنوموکوک).
۹. کلیه مراکز CF باید هر سه ماه یکبار شیوع پاتوژن های سیستم تنفسی در مرکز خود را ارزیابی کنند. این اقدام از طریق پرکردن اطلاعات بیماران در هر ویزیت در رجیستری بیمارانCF امکان پذیر خواهد بود.
الزامات ویژه بخش بیماران سرپایی:
۱. به حداقل رساندن زمان حضور در مناطق مشترک در کلینیک CF: مطابق بند ۱-۶
۲. الزامات تست عملکرد ریوی (PFT): باید به یکی از روش های زیر انجام شود:
۲.۱. در اتاق معاینه در ابتدای ویزیت درمانگاه.
۲.۲. در یک اتاق فشار منفی .
۲.۳. در آزمایشگاه تست های تنفسی (PFT) با فیلترهای هپا (HEPA) پرتابل یا یکپارچه.
۲.۴. در یک آزمایشگاه PFT بدون فیلتر HEPA، می بایستی ۳۰ دقیقه تا ورود فرد بعدی CF به آزمایشگاه PFT صبر کنید.
۳. برای معاینه هر فرد مبتلا به CF در صورت امکان حتما از یک اتاق استفاده کنید: (در صورت امکان هر فرد مبتلا به CF باید در یک کلینیک و در یک اتاق به صورت خصوصی معاینه شود.)
الزامات ویژه بخش برای بیماران بستری:
۱.توصیه میشود بیماران در زمان بستری در اتاقهای یک نفره و تنها باشند و با سایر بیمارانCF در یک اتاق بستری نشوند. در صورت لزوم، بیمار را به سایر مراکز درمانی در دسترس جهت بستری، ارجاع دهید.
۲. فعالیتهای خارج از اتاق بستری:
مراکز باید افراد مبتلا به CF را به صورت موردی و مطابق با سیاستهای پیشگیری و جلوگیری از انتقال عفونت، در مورد فعالیتهای خارج از اتاق بیمارستان مانند راه رفتن در راهرو یا رفتن به سالن بازی، اتاق ورزش و یا حتی فیزیوتراپی، ارزیابی کنند. لذا می بایستی ملاحظات زیر را در نظر بگیرید:
۲.۱. آیا بیمار ترشحات دستگاه تنفسی دارد؟
۲.۲. آیا بیمار می تواند دست های خود را تمیز کرده و بلافاصله قبل از ترک اتاق خود ماسک بزند؟
۲.۳. پاتوژن های اندمیک ویژه مرکز چیست؟
الزامات فضاهای خارج از بیمارستان و مراکز درمانی:
۱.شرکت در رویدادها و فعالیت ها:
تنها یک فرد مبتلا به CF باید در هر اردوگاهی یا کمپ یا فضای سرپوشیده شرکت کند. اعضای خانواده بدون CF و افراد مبتلا به CF که در یک خانه مشترک زندگی می کنند ممکن است در این فعالیت ها شرکت کنند.
۲. تمیز کردن و ضد عفونی نبولایزر:
بسیار مهم است که به بیماران برای تمیز کردن و ضد عفونی نبولایزرهای آنها آموزش دهید. بیماران CF باید نبولایزر مخصوص به خود را داشته باشد و هر بیمار در اتاق های جداگانه، درمان های تنفسی را انجام دهند.